Hoe geëngageerd kan je zijn voor je job? Op die vraag zal pionier Wim Lefevere je wellicht niet rechtstreeks antwoorden, maar uit zijn verhaal blijkt de passie voor zijn werk in overvloed. Dat uit zich in meer dan 25 jaar trouwe dienst, tot op vandaag in de sortering van de winkel in Kortrijk. Het is meer: Wim stelt zijn persoonlijk belang altijd op de tweede plaats en is ontzettend dankbaar: “Ik ben ontzettend blij dat ik in die vele jaren de kans heb gekregen om te bewijzen wat ik kan.”
Een groepje pioniers, zo staan de beginjaren van De Kringloopwinkel in de herinneringen van Wim Lefevere gegrift. “Al beseften we dat toen zelf niet echt”, weet hij. “Het was een tijd dat iedereen alles deed: van transport tot klaar staan voor de klant die kwam kopen.”
Het aantal klanten was veel beperkter, de relatie met die trouwe klanten persoonlijker. “De kopers waren vaak dezelfde bij wie we spullen ophalen”, herinnert hij zich. “Toen er na enkele jaren een klant niet meer opdaagde, wist ik dat er iets scheelde.”
Geesten zijn gerijpt
Het succes van De Kringloopwinkel was de motor van de voortdurende groei van de organisatie. Wim verbaasde zich lange tijd over het succes. “Nooit had ik durven denken dat we zoveel mensen zouden bereiken. En we uit de cocon zouden groeien van een publiek van mensen die het niet breed hebben. Ook wie het financieel niet nodig heeft, komt nu naar De Kringloopwinkel. De geesten zijn in die zin gerijpt.”
VZW eerst!
“Ik geef toe dat ik aanvankelijk zelf twijfels had bij de groei. Ik dacht dat het concept niet zou aanslaan. En voor mij persoonlijk vond ik het niet meteen een verbetering. Maar de gedachte dat het beter was voor de organisatie was voor mij het belangrijkste: mijn persoonlijke situatie heb ik altijd ondergeschikt gevonden aan het belang van de vzw.”
80 jaar en ongeschonden
Wim ontpopte zich in de loop der jaren als specialist in het sorteren van glazen, ondertussen zijn dat boeken. “Toen we in de Magdalenastraat zaten, zijn de specialisaties ontwikkeld. En ja, ik durf me na al die jaren en duizenden glazen die ik zag passeren wel een kenner van glazen te noemen. Ik heb soms glazen van tachtig jaar oud gesorteerd die nog helemaal ongeschonden waren. De oudere producten waren ook robuuster dan de meer hedendaagse.”
Dat hij al meer dan een kwart-eeuw zijn job kon blijven uitoefenen, maakt Wim fier en dankbaar. “De Kringloopwinkel heeft een verdienstelijke bijdrage tot het groeiende bewustzijn dat niet alles nieuw hoeft te zijn. De grondstoffen zijn niet onuitputtelijk. Ik ben blij dat ik deel uitmaak van dit soort economie. En ik ben heel dankbaar dat ik hier altijd de kans heb gekregen om te bewijzen dat ik uit de gebruikte spullen de verkoopbare kan halen. In commerciële bedrijven zou ik die kans misschien niet gekregen hebben.”
