“Zou ik het wel doen?”, twijfelde Katrien
Decannière toen ze in 2004 de vacature voor werkleider bij De Kringloopwinkel zag. Jong en enthousiast als ze was, ‘sprong’ ze zoals dat heet. Spijt heeft ze niet gehad. Gelukkig ook, want ze gaf de organisatie nieuwe impulsen. Katrien stond mee aan de wieg van de kledij- en textielwinkel in Wevelgem als 100ste Vlaamse kringloopwinkel en van de centralisering van de textielsortering. Haar verhaal illustreert meteen het belang van kledij en textiel voor alle Kringloopwinkels.
Katrien had een loopbaan van tien jaar bij De Kringloopwinkel. Een periode waarover ze met veel enthousiasme en ook een stukje nostalgie vertelt. In 2004 aanvaardde ze de job als werkleider. Het werd geen voorzichtige start. “Mijn eerste opdracht? De inrichting van de nieuwe winkel in Wevelgem, gevestigd in een voormalige garage”, weet ze. Dat zou de 100ste kringloopwinkel in Vlaanderen worden. Voor de regio Zuid-West-Vlaanderen was het een primeur: je zou er alleen kledij en textiel kunnen kopen. “In die periode werd De Kringloopwinkel vooral met meubelen geassocieerd, ons concept was nieuw.”
Rust en beleving
De keuze was ook geen toeval. 2004 was ook het jaar waarin de eerste textielcontainers van De Kringloopwinkel werden geplaatst.
Hierdoor groeide de aanvoer van kledij plots heel fors. “’Meet alles op en zeg maar hoeveel rekken je nodig hebt’, kreeg ik te horen”, lacht Katrien. “We wilden niet dat er iemand anders met de eer van de 100ste kringloopwinkel wegliep en dus moesten we de timing wat ‘forceren’. Met mijn ervaring als etalagiste bij de H&M wist ik wel wat ik wilde: rust creëren in de winkel en inzetten op beleving. Het moest een echte kledijwinkel worden, ook al hing er van alles maar één stuk in de rekken.”
Katrien haalde de deadline en de winkel in Wevelgem opende in stijl, inclusief modeshow en de nodige media-aandacht. Missie nummer 1 geslaagd, de volgende sloot er naadloos op aan.
Centrale textielsortering
Parallel met de winkel moest Katrien in hetzelfde gebouw het eerste centrale textielatelier organiseren. Dit betekent dat de andere winkels vanuit Wevelgem bevoorraad moesten worden. De centrale sortering was ook noodzakelijk, gezien het groeiende succes van kledij en textiel in alle vestigingen van De Kringloopwinkel.
De sortering gebeurde manueel, van een transportband was er toen nog geen sprake. “Met de sortering had ik geen ervaring, met sociale tewerkstelling evenmin. Dat was een bijzondere uitdaging, want we moesten gigantische hoeveelheden verwerken.” Katrien combineerde de functie van werkleider textiel met de verantwoordelijkheid voor de winkel in Wevelgem. Bovendien was dat in een jaar waarin De Kringloopwinkel fors groeide: de winkels in Zwevegem en Avelgem openden namelijk ook hun deuren.
We wilden niet dat er iemand anders met de eer van de 100ste kringloopwinkel wegliep.
Kopie naar Beveren-Leie
Katrien slaagde erin een goede flow te creëren voor de sortering. Toen De Kringloopwinkel van Waregem in 2008 naar Beveren-Leie verhuisde, werd daar een tweede textielatelier opgezet. “In Beveren-Leie moest het aanbod kledij even groot worden, maar was er ook plaats voor andere productgroepen. Daar heb ik ook de opstart gedaan. De opening van de winkel zelf heb ik niet meegemaakt, ik was in zwangerschapsverlof.”
Katrien werd uiteindelijk coördinator van de winkels in Beveren-Leie, Wevelgem en Menen. Tot ze in 2014 koos voor een ‘carrièrestop’: ze gaf haar loopbaan op. Ze koestert de vele mooie herinneringen. “De opening van de diverse winkels en zeker de verhuizingen die eraan voorafgingen zijn voor mij echt memorabele momenten.”
